Dankzij de verscheidenheid aan fietsmodellen kan iedereen een voertuig kiezen dat is afgestemd op zijn rijgedrag en persoonlijke voorkeuren. Onlangs werden fietsen met een sportiever ontwerp “mountainbikes” genoemd. Tegenwoordig gebruiken fietsers vaak termen als “racefiets”, “gravelfiets”, “cyclocross” en andere. Dus wat is het verschil tussen hen? Vandaag gaan we het hebben over of veldrijden of dirt bike beter is. We belichten ook de belangrijkste verschillen en kenmerken van deze fietsen en vertellen je waar het om gaat.
Cyclocross
Een goed begin is te begrijpen waar het rare woord“cyclocross” vandaan komt. Het Engelse woord cyclocross (afgekort tot CX) betekent letterlijk “velocross” en betekent “cross-country cycling”. De sport zelf vindt zijn oorsprong in het begin van de 20e eeuw. In 1902 besloot Daniel Gousseau, een Franse soldaat die ook fan was van wielrennen, het eerste Franse kampioenschap veldrijden te houden.
Het idee was om de deelnemers met hun fiets van A naar B te brengen over hobbels, modder, rivieren, heuvels en geulen. Vandaag zijn de bijzonderheden van de discipline enigszins veranderd: de deelnemers volgen een cirkelvormige route, maar over ruw terrein.
Gezien de specifieke aard van een dergelijk evenement is het niet moeilijk te raden dat een gewone fiets zijn eigenaar ver achter zal laten bij de andere deelnemers. Cyclocross vereist dan ook een geschikte fiets (bijvoorbeeld een cyclocross- of wegfiets) die met succes doorwadingen en andere obstakels in de weg van de deelnemer kan overwinnen. Met dit in het achterhoofd is het mogelijk de onderscheidende kenmerken van het veldrijden te identificeren.
Cyclocross: Kenmerken
Cyclocrossfietsen in deze categorie zijn ontworpen voor een dynamische rit op vuil, losse ondergrond, sneeuw, zand en glad gras. Cyclocrossfietsen zijn vergelijkbaar met standaard racefietsen, behalve wat betreft de uiterlijke kenmerken. Andere kenmerken zijn de volgende:
- cyclocross wordt geassocieerd met cantilever remmen (vergelijkbaar met V-brakes);
- Verbeterde geometrie voor maximale handelbaarheid en wendbaarheid;
- De bovenbuis van de meeste cyclocross-fietsen heeft een karakteristieke kromming die de renner in staat stelt de fiets gemakkelijk op zijn schouder te dragen;
- de trapas is hoger afgesteld dan op andere fietsen.
- één tandwiel (meer is niet nodig, want cyclocrossfietsen hebben niet meer snelheid nodig);
- getand rubber voor optimale grip op drijfzand.
Cyclocross-fietsen hebben aluminium en carbon frames. Stalen producten komen ook voor, maar zijn eerder een uitzondering. Er zij op gewezen dat veldrijden een officiële sportdiscipline is. Daarom moet de fiets voldoen aan de technische voorschriften van de Internationale Wielerunie (UCI). De ontwerpers van de Grevel en de Touring hebben in dit opzicht niet zulke strikte beperkingen.
Racefiets
Iedereen kent deze categorie fietsen wel. Ze zijn ontworpen om gebruikt te worden: fietsen zijn ontworpen om op asfaltwegen te rijden. De geometrie van de fiets kan variëren naargelang het doel: er zijn modellen voor het bedwingen van zachte afdalingen, voor snelle ritten in een beperkte tijd, en voor lange ritten. Er zijn echter enkele algemene tendensen die voor alle racefietsen gelden:
- het stuur heeft een minder scherpe hoek in vergelijking met een cyclocross fiets voor meer stabiliteit op snelheid;
- neergelaten koets;
- korte wielbasis, niet te vinden op cyclocross of gravel.
Het remsysteem van wegracers bestaat uit velg- of schijfremmen. De vorken zijn ontworpen met een minimale modderspeling.
Gravel bike of gravel bike
De filosofie van de gravel bike is om de beste kwaliteiten van een endurance bike te integreren, maar om de rijder in staat te stellen om over te schakelen van het hobbelige asfalt naar de onverharde grond zonder aan snelheid of comfort in te boeten.
De ingenieurs hebben een redelijk comfortabel model gecreëerd dat een comfortabele pasvorm combineert met een brede toerband. De geometrie van de fiets kan variëren, maar de tendens blijft dezelfde: de slede, de wielbasis en de stuurhoek vallen allemaal tussen de parameters van cyclocross en racefiets in. “Wat is het verschil dan?” vraag je. En we zullen je het antwoord vertellen:
- de vorken zijn gemaakt met het oog op een grote bodemvrijheid en bieden ruimte voor rubber tot 42 mm in diameter;
- De gravel fietsen zijn uitgerust met 650b wielen, waardoor je extra variatie hebt met bredere banden;
- Riemen om uw spullen te dragen (flessen, pompen, tassen en andere bagage).
In tegenstelling tot cyclocrossfietsen zijn gravelfietsen flexibeler qua ontwerp en geometrie. Nee, dat betekent niet dat ze rechts en links buigen, alleen dat cyclocrossfietsen ontworpen zijn om in zware omstandigheden te rijden, terwijl gravelfietsen zowel op verharde als onverharde wegen kunnen rijden.
De onderscheidende kenmerken van gravel bikes zijn:
- een laag gewicht (gemiddeld weegt een gravelbike ongeveer 12 kg);
- veelzijdigheid (het zijn volwaardige lichtgewicht terreinfietsen);
- modern design (in de regel zijn gravelfietsen uitgerust met schijfremmen en universele banden);
- wendbaarheid (bereikt door een kleine wielbasis);
- betrouwbaarheid.
Een gravelbike is een multifunctionele fiets, waarmee je een tocht kunt maken, want hij is even goed thuis op asfalt als op cross-country.
Wat is het verschil?
De Grevels zijn in wezen verbeterde versies van cyclocross-fietsen, met een comfortabelere geometrie en een schijfremsysteem voor een dynamischer rit. Er lijkt enige zekerheid te bestaan over het verschil tussen veldrijden en gravel: er is een verschil tussen de geometrie, de banden en het remsysteem. Aan de ene kant wel. Maar aan de andere kant bestaat er nog steeds enige verwarring en is het moeilijk om op het eerste gezicht het verschil te zien tussen een cyclocross en een racefiets of een gravelfiets. Laten we het samen uitzoeken.
Remmen
Alle drie de categorieën (veldrijden, wielrennen en wegwielrennen) krijgen verschillende remmen. Racefietsen hebben nijptangen, cyclocrossfietsen hebben cantilevers en gravelfietsen hebben schijfremmen. Dat is tenminste de bedoeling van de fabrikanten.
Tegenwoordig worden cyclocross- en gravelfietsen alleen nog met schijfremmen geproduceerd, met uitzondering van enkele fabrikanten die eenmalige exemplaren van fietsen met cantilevers produceren. Vermeldenswaard is dat ook racefietsen geleidelijk overgaan op schijfremmen, maar sommige modellen omvatten de installatie van klassieke velgklemmen.
Dit alles wil zeggen dat het moeilijk is om een onderscheid te maken tussen de drie categorieën fietsen wat betreft het remprincipe.
Wielen
Alle drie de fietscategorieën gebruiken 28 inch velgen, maar het rubber is verschillend. De cyclocross modellen hebben misschien wel de meeste tanden. De gulden middenweg zijn grindwielen met een matig agressief profiel. Het gladste rubber is voor roadsters.
Het is zinvol om aandacht te besteden aan banden in winkels. In het echte leven verbiedt niemand de montage van slicks op cyclocross, waardoor het voornaamste verschil verdwijnt.
Banden diameter
Wegracers zijn ontworpen voor dunne wielen, wat betekent dat de afmetingen van het grootste rubber beperkt zijn tot de geometrie van de voor- en achtervork. Bij wegmodellen zijn ze altijd het smalst.
Wat veldrijden en gravel betreft, zijn de verschillen vrijwel niet te onderscheiden. Op wegmodellen past rubber van maximaal 30 mm goed. Cyclocross en gravelbikes beginnen meestal pas op dat niveau.
Framegeometrie
Natuurlijk kunnen banden, wielen en remmen niet fundamenteel verschillend zijn. Maar hoe zit het met de hoek van de stuurpen? Zou dat de doorslag kunnen geven? Ja, het varieert bij Specialized, maar bij Giant hebben alle drie de categorieën precies dezelfde stuurpenhoek. Ook deze parameter kan dus niet fundamenteel worden genoemd, maar hij kan worden beschouwd als een factor om de drie categorieën van elkaar te onderscheiden.
Wat de wagen betreft, zijn er enkele verschillen. De hoogte van de trapas maakt een groot verschil als je kijkt naar de rijeigenschappen van een fiets. Je ziet het verschil echter alleen als de drie motoren naast elkaar op dezelfde banden staan. Dat wil zeggen dat de grond voor conclusies nogal wankel is.
Transmissie
Er valt niet veel over te zeggen, want de zuivere grindgroep is pas onlangs door Shimano geïntroduceerd onder de index GRX. Tot dan toe gebruikten rijders een mix van MTB- en weggroepen of alleen weggroepen. Zelfs als je een Shimano GRX op het bord ziet staan, betekent dat niet dat je naar een gravelfiets kijkt. Het is waarschijnlijk een cyclocross fiets. Dus de duidelijke lijnen vervagen ook hier.
Wat krijg je? Is er geen fundamenteel verschil tussen veldrijden, racefiets en gravelfiets? Eigenlijk wel. Maar als je alle bovenstaande parameters in aanmerking neemt, kan het niet misgaan.
Het recept voor de perfecte fiets
Ingenieurs en ontwerpers in de fietsindustrie zitten niet stil. Er worden voortdurend nieuwe modellen, sterkere en lichtere frames, betere aerodynamische eigenschappen enz. ontwikkeld. Het resultaat zijn categorieën fietsen die beter zijn afgestemd op de behoeften van de klanten.
Er zijn echter wielrenners die niet van wegfietsen houden, niet van gravel en gewoon van een beetje veldrijden. Dus wat is de ideale fiets? Na onderzoek van feedback van atleten en fietsers zijn we tot de volgende conclusie gekomen:
Om de perfecte fiets te krijgen, moet je een lichtgewicht cyclocrossframe nemen, het een beetje opwaarderen zodat er spatborden en een brede band op passen, maar nog steeds een gat overhouden. ETT het frame voor rechtop passen iets korter, en maak de hoeken van de stuurkolom zachter voor een soepeler rijgedrag. Maak de lengte van de achterste driehoek zo lang mogelijk, zoals bij toerwagens. om gaten te hebben voor de kofferbak en spatborden. Cassette voor 11 versnellingen, een stuur in de vorm van ramshoorns, alleen schijfremmen en het belangrijkste – een breed en zacht rubber dat even goed over asfalt als over de grond gaat. Dat is het – de perfecte fiets is klaar.
Natuurlijk proberen de fabrikanten elk model te verbeteren om de klanten tevreden te stellen.
Conclusie
Kortom, er zijn geen fundamentele verschillen tussen weg-, gravel- en cyclocrossfietsen. Er is geen parameter die een duidelijk onderscheid maakt tussen de drie categorieën. Rekening houdend met de belangrijkste factoren (aandrijving, banden, remmen, framegeometrie, enz.) is het echter mogelijk te bepalen waar een racefiets en waar een typische cyclocrossfiets zich bevindt.
